باورم نمیشه این چند ماه بدون نوشتن گذشته و حتی گذرش رو حس نکردم، تغییراتی بوده اما نه اونقدر زیاد، فقط زندگی کردن بوده که امشب به نون میگفتم، که کاری نمیکنم فقط نشستم یه گوشه و زندگیم رو میکنم. امشب ولی از این موضوع شاکی و عصبی بودم، رکود قواره تن من نیست و دوستش ندارم، همین چند خط باشه اینجا تا که بیشتر و بیشتر بنویسم و فکر کنم.
