دارم تو پی ام اسم سر میکنم و علایمش از سر و روم میباره. عصبی شدم، میرم تو خودم، میشینم ریز ریز و ته دلی بی دلیل مهمی گریه میکنم، به همه بدبین شدم و فکرای خصومانه راجبشون میکنم و وقتی تو جزوه ها چیزی خوب پیش نمیره میخوام تموم خودمو ریش ریش کنم از حرص و عصبانیت. که خب انقدر جزوه ها پراکنده ن که اصلن این حسم کم نیست.
نشسم این پایین، جزوه هارو مرتب کردم، روزا و موضوعات رو مشخص کردم و چون که زیادی به جزوه ی ه دل بسته بودم و میبینم که انقدرام خوب نیست بیشتر سرخورده و عصبانی میشم. دیروز این موقعا اوضام خیلی خیلی بهتر از امروز بود و با برنامه ای که برا امروز نوشتم چند ساعتیم باید از ۲۴ ساعت قرض بگیرم تا که انجامش بدم. راهی ندارم جز به زور خودمو سر درسا نشوندن، تا که یه مقداری پیش بره و بخوام کمی برقصم که انگاری حالمو خوب میکنه.
